กระดาษห่อด้านหน้าครับ...สังเกตดูโลโก้ด้วยน่ะครับ แบบเก่าตัวกลมๆครับผม....ของปลอมเยอะมากเดียวนี้ อันตรายน่ะครับ ต้องขอประทานอภัยด้วยน่ะครับ รูปนี่ถ่ายไว้นานแล้ว ลืมแกะห่อพลาสติกออก ฮ่าๆ
มาดูโลโก้กันชัดๆครับ ... แบบเก่าต้องกลมๆน่ะครับ
ด้านหลังครับ ....วิธีการผับครับ แบบเก่า อะไรหายไปสังเกตดีๆน่ะครับ
เปิดชาออกมาก็เจอกระดาษแนะนำชาครับ
ดูใบชากันครับ..อย่าตกใจไปว่าทำไมชามันหายไปไหนหมด.... รูปนี่เป็นรูปที่ถ่าย ณ วันนี่เลยครับ สดๆร้อนๆ ที่หายไปก็ชงดื่มไปก็หลายรอบ ฮ่าๆๆ เลยมีหน้าตาแบบนี้ครับ
ด้านหลังครับ
ขอบชาครับ
คราวนี่มาดูน้ำชากันดีกว่า สี รส กลิ่นครับ .... สีชาครับ สีใสไร้ตะกอนครับ (ที่เห็นมีเศษใบชาเนื่องจากไม่ได้ใช้ตะแกรงกรองน่ะครับ) สีชาบอกอายุครับผม สีน้ำชาต้องเป็นออกสีแดงหรือสีแดงเข้มๆครับ ไม่ใช้สีดำ กลิ่นครับ หอม ตามแบบฉบับชาจากหม่งไห่ครับ ใครที่ดื่มบ่อยๆจะแยกแยะได้ครับ ชาแต่ละเขามีกล่ินเฉพาะตัวครับ ไร้ซึ่งกลิ่นควันไฟครับ รสชาติครับ เข้าปากสิ่งแรกที่ครับรู้ได้คือความนุ่มครับผม ตามมาด้วยความหวานครับ ดื่มแล้วลื่นคอ ชุ่มคอ ไม่แสบคอ ไม่คอแห้งครับ ชงได้ประมาณ 7 น้ำครับผม
กากชาครับ...กากชามีหลายสีครับผม เป็นสูตรของชาครับ กากชาหมักมาดีครับ ไม่ยุ้ยไม่เละครับผม
ชาดีๆเหมาะกับคนดีๆครับ
ตอบลบมิก
ขอบคุณครับ
ลบ..ชาไร้ชนชั้น คนต่างหากที่แบ่งชนชั้นให้ชา..
บรรยายจนเห็นภาพเลยนะครับ
ตอบลบอ่านแล้วอยากดื่มสักหลายๆจอกน่ะ
ขอบคุณกับบทความของคุณแวครับ
มน ปทุมธานี
ขอบคุณน่ะครับคุณมน
ลบแว